DOKONANIA / 2009-2010

• • • [GALERIA]

Już 50 lat mija od powstania Kabaretu Starszych Panów, 25 lat od śmierci Jerzego Wasowskiego, 5 od pożegnania z Jeremim Przyborą.

28 sierpnia mieliśmy przyjemność wziąć udział w jubileuszowym koncercie z okazji tego półwiecza — podczas XXX Lidzbarskich Wieczorów Humoru i Satyry.
W amfiteatrze pod murami sławnego zamku w Lidzbarku Warmińskim wystąpiliśmy u boku Magdy Umer, Moniki Dryl, Andrzeja Poniedzielskiego, Zbigniewa Zamachowskiego i tria BBC (Borkowski — Bartkowski — Cegielski). Dzielna publiczność przetrwała ulewę tuż przed koncertem, by razem z nami cieszyć się z niedługiej chwili bez deszczu i zawsze zbyt krótkiego spotkania z poezją Mistrza Jeremiego i muzyką Mistrza Jerzego.

Pod tym hasłem odbywa się tradycyjnie konkurs piosenki dla młodych wykonawców, organizowany przez Fundację „Okularnicy”…

W tym roku konkurs został wzbogacony o koncerty towarzyszące, które inaugurowały działalność Sceny Kameralnej Teatru Roma i stworzyły nową jakość — Festiwal Pamiętajmy o Osieckiej 2009. Jesteśmy zaszczyceni, że 11 października mogliśmy zaśpiewać podczas pierwszego z festiwalowych koncertów. Wykonaliśmy kilka „naszych” piosenek Starszych Panów oraz — oczywiście — aranżacje piosenek Agnieszki Osieckiej. Zabrzmiały więc i Wielka woda i Pogoda na szczęście i — z ogromnym zaciekawieniem przyjmowana — Uroda z muzyką Wandy Warskiej, którą w oryginale kompozytorka wykonuje tylko z towarzyszeniem jazzującego kontrabasu. Swoje mistrzowskie umiejętności aranżacyjne, wyczucie muzycznego idiomu połączonego ze zrozumieniem materii chóralnej, Andrzej Borzym potwierdził również w aranżacjach piosenek obecnego na koncercie Pana Adama Sławińskiego (Dookoła noc się stała i O przydatności duszy…); serdecznie naszemu dyrygentowi gratulował, a my byliśmy dumni, że Andrzej dla nas tworzy swoje małe arcydziełka i szczęśliwi, że możemy je razem z nim wykonywać przed tak wspaniałą publicznością.

14 listopada wzięliśmy udział w koncercie kompozytorskim Miłosza Bembinowa, warszawskiego kompozytora o międzynarodowej renomie. Koncert organizowany przez Biuro Promocji UW tym razem zawędrował w gościnne progi Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, gdzie w Sali Koncertowej kompozytor zaprezentował ze swojej bogatej twórczości utwory przeznaczone na chór.

Poza nami wystąpiły także Chór Akademicki Uniwersytetu Warszawskiego oraz gość specjalny, współpracujący od wielu lat z Miłoszem Bembinowem — Astrolabium, Chór Wyższej Szkoły Bankowej z Torunia. Partie solowe zaśpiewali Katarzyna Kowalska — sopran i Paweł Bazan — baryton. Żywo reagująca publiczność usłyszała więc kompozycje wielogłosowe a cappella (Jubilate Deo, Ave maris stella, Beatus vir), na chór i solistów (Stabat Mater, Vulnerasti cor meum), z towarzyszeniem zespołu instrumentalnego — Oratio i przygotowane specjalnie na tę okazję w wersji polichóralnej Veni sancte spiritus.

Miłosz Bembinow znakomicie rozumie chóry, komponuje z wielkim wyczuciem chóralnej materii, a za pomocą tej materii wyczarowuje bogate, kolorowe nastroje. O tajnikach jego kompozytorskich pomysłów, przeżyciach towarzyszących wykonywaniu jego muzyki, mieliśmy okazję porozmawiać podczas sympatycznego spotkania pokoncertowego. Dziękujemy za zaproszenie i czekamy na dalsze poruszające kompozycje.

19 grudnia wystąpiliśmy podczas Koncertu Jubileuszowego dziesięciolecia BUW na Dobrej. Zaprezentowaliśmy opracowania polskich pieśni ludowych na chór a cappella Romualda Twardowskiego, Karola Szymanowskiego, Mikołaja Henryka Góreckiego. Pokazaliśmy w ten sposób, jak do źródła — pieśni ludowej — podchodzili kompozytorzy muzyki klasycznej. Był to swoisty kontrapunkt do „nowej tradycji” w porywającym występie kwartetu Kwadrofonik. Dwa znakomite duety — fortepianowy (Lutosławski Piano Duo) i perkusyjny (Hob-beats Duo) — zespolone w kolorową całość, znakomicie znalazły się w nowoczesnym wnętrzu, wśród m.in. starodruków, rycin, kartografii, manuskryptów. Życzymy BUW kolejnych bardzo udanych dekad i dziękujemy za zaproszenie.

20 stycznia jubileusz 20-lecia działalności obchodził znakomity i wielce zasłużony zespół IL TEMPO, kierowany przez Agatę Sapiechę, założycielkę i ducha sprawczego rozlicznych inicjatyw muzycznych.

W koncercie Muzyka polskich dworów i kościołów wystąpili artyści od zawsze tworzący Il Tempo – poza wspomnianą Agatą Sapiechą – Maria Dudzik, Lilianna Stawarz i Marcin Zalewski. Gościnnie koncert uświetniła Olga Pasiecznik, fragmenty Gościńca Adama Jarzębskiego zaprezentował zaprzyjaźniony z zespołem Jerzy Zelnik. Młode pokolenie wykonawców, podtrzymujących tradycje zespołu, reprezentowała m.in. Ewelina Siedlecka. Byliśmy zaszczyceni, że zostaliśmy zaproszeni do tego wyjątkowego koncertu i dumni, że mogliśmy zaśpiewać w takim wspaniałym gronie wykonawców.

Zabrzmiała m.in. muzyka kompozytorów polskich (Jarzębski, Szarzyński) i z Polską związanych (Subissati, Foerster). My zaśpiewaliśmy kompozycje Marcina Mielczewskiego, Mikołaja Zieleńskiego i Giovanniego Battisty Coccioli. Dziękując za zaproszenie-wyróżnienie pragniemy podkreślić ogromne zasługi Agaty i Zespołu dla propagowania dawnej muzyki, jej interpretacji, przywracania praktyce wykonawczej dzieł pięknych, a zapomnianych. Winszujemy jubileuszu i życzymy dalszych wielce owocnych lat!!!

• • • [POSŁUCHAJ — Miserere]
    • [POSŁUCHAJ — Ecce enim in iniquitatibus]
    • [POSŁUCHAJ — Sicut erat — Amen]

W Wielką Środę w kościele ss. Wizytek – w kościele, w którym w swoich licealnych czasach „na organie grywał ” Fryderyk Chopin – zabrzmiała muzyka Johanna Adolfa Hassego (1699–1783).

Ten XVIII-wieczny kompozytor, ulubieniec ówczesnych europejskich dworów, był saskim kapelmistrzem, a tym samym nadwornym kompozytorem polskich królów. Jego muzyka rozbrzmiewała w Dreźnie i w Warszawie, a także w Wenecji, gdzie odpowiadał za umuzykalnianie dziewcząt w Ospedale degli Incurabilli. Z jego wielkiego dorobku wybraliśmy opracowania Psalmu 50. Miserere in d na sopran i alt solo, 4-głosowy chór żeński i kwintet smyczkowy, Miserere in c z solowymi partiami sopranowymi, altowymi i basowymi, na 4-głosowy chór mieszany i orkiestrę kameralną oraz Salve Regina in A na alt solo i kwintet smyczkowy.

Johann Adolf Hasse był bardzo dobrym kompozytorem, znakomicie rozumiał śpiew i pięknie budował nastrój. Wykonanie jego utworów dało nam wiele satysfakcji. Także zgromadzona publiczność wychodziła po koncercie usatysfakcjonowana.

Zadowolenie nasze jest tym większe, że po raz kolejny przybliżyliśmy warszawskiej publiczności kompozytorów tu mało znanych, a wartych, aby o nich pamiętać i twórczość ich propagować. Cieszymy się również, że koncertem tym zainaugurowaliśmy – urzeczywistniając ideę collegium musicum – działalność zespołu wokalno-instrumentalnego. Mamy nadzieję na dalsze wspólne, interesujące projekty.

Z okazji święta 3 Maja na zaproszenie Muzeum Hutnictwa w Pruszkowie wraz z naszym zespołem instrumentalnym zaprezentowaliśmy koncert muzyki polskiej.
W wykonaniu Kwartetu Collegium Musicum zabrzmiały kompozycje Stanisława Moniuszki i Henryka Mikołaja Góreckiego; my zaśpiewaliśmy utwory polskich kompozytorów renesansowych – Wacława z Szamotuł, Mikołaja Gomółki i Mikołaja Zieleńskiego. Mieliśmy więc okazję – dzięki udziałowi kwartetu – zaprezentować polską muzykę różnych stylów i epok.

• • • [POSŁUCHAJ — A la orilla de un palmar]

200 lat temu Ameryka Łacińska zerwała kajdany hiszpańskiej niewoli. Rocznica ta nie pozostawiła obojętnymi pracowników i studentów Centrum Studiów Latynoamerykańskich UW. 17 maja na zaproszenie CESLI w Sali Senatu Pałacu Kazimierzowskiego UW wznieśliśmy okrzyki ku czci bohaterów i wykonaliśmy pieśni z krajów Ameryki — Wenezueli (Alma Llanera), Kuby (Guantanamera), Peru (La Flor de la Canela) i Meksyku (A la Orilla de un Palmar, La Adelita). Leszek Potasiński brawurowo zagrał na andyjskim charango (El Cóndor Pasa), zaś studenci CESLI z przejęciem deklamowali fragmenty niepodległościowych deklaracji.
Długo będziemy wspominać życzliwośc Państwa Marisy i Cesara Cruz — przesympatycznych adiunktów i zarazem muzyków z CESLI. Zaproszenie do udziału w tej uroczystości zawdzięczamy śp. prof. Andrzejowi Dembiczowi.

Z wielką radością przyjęliśmy zaproszenie do udziału w tradycyjnym warszawskim festiwalu chóralnym Cantate Domino, organizowanym przez niestrudzonego Michała Dąbrowskiego.
21 maja w kościele Nawiedzenia NMP na Nowym Mieście zaśpiewaliśmy m.in. angielskie utwory z przełomu XVI i XVII wieku (Tallis, Tomkins, Purcell) oraz utrzymane w stylu weneckim 8-głosowe motety Giovanniego Battisty Coccioli. Podczas chóralnego weekendu wystąpiły także: Zespół wokalny Imprevisti, Zespół chorałowy Tadeusza Olszewskiego, chóry Politechniki Warszawskiej, SGGW i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego – grono więc zacne i wymagające.
Za zaproszenie pięknie dziękujemy.

• • • [GALERIA]

Na przełomie czerwca i lipca spędziliśmy kilka uroczych dni w Wenecji i Weronie. Wenecja bywa niejednokrotnie przystankiem do dalszej podróży na północ lub południe. Tym razem postanowiliśmy, że będzie naszym celem. Zatrzymaliśmy się na Lido – mieszkaliśmy zatem w Wenecji Anno 2010, by pływać warczącym vaporetto na Piazza San Marco, dalej do Rialto, na szklane Murano lub koronkowo-kolorowe Burano. Najwytrwalsi dotarli aż do Torcello – weneckiej kolebki. Wszędzie tam przenosiliśmy się w minione epoki. Wenecja – to poza wszystkim innym nieodgadniona gra z Czasem.
Zaśpiewaliśmy w Wenecji w kościele San Lio, w gorący poniedziałkowy wieczór, 28 czerwca… Zza otwartych drzwi dochodził uliczny gwar, w który wtapiały się dźwięki utworów Szamotulczyka, Zieleńskiego, Moralesa, Coccioli, Purcella. Ku naszej satysfakcji koncert kończyliśmy przy większej liczbie słuchaczy, niż kiedy zaczynaliśmy.

Potem via Arqua Petrarca – miasteczko, w którym żył, tworzył i umarł Petrarca – i Mantuę z pałacem Gonzagów – dotarliśmy do Werony. Wspaniale przyjęci przez chór La Scatola Armonica, po pełnym wrażeń dniu spędzonym na zwiedzaniu tego uroczego miasta, zaśpiewaliśmy koncert w pięknym i sławnym kościele Sant’Anastasia (2 lipca). Wspólny występ z przyjaciółmi z Werony był dla nas prawdziwym zaszczytem. Mamy nadzieję ugościć ich w Warszawie.

Relacja z podróży weneckiej byłaby niepełna, gdybyśmy nie wspomnieli o naszym wokalnym uczestnictwie w uroczystej mszy z okazji święta św. Piotra i Pawła w bazylice San Marco (29 czerwca). Śpiewaliśmy głównie muzykę polską, ale na zakończenie nie mogliśmy sobie odmówić przyjemności wykonania w tym [!] miejscu polichóralnych utworów Giovaniego Battisty Coccioli, skomponowanych w stylu weneckim. Być może w ten sposób spełnialiśmy nieosiągalne marzenie osiadłego na Litwie kompozytora…